GENE

1Nu doꝛŭmbe gib die hauſvrowe
2irem manne • wenne er iſt eín pro
3phet • vnd er wirt biten voꝛ dich •
4das du bleibeſt lebende • Iſt aber ł
5das du ſie nicht wilt wider geben
6ſo wiſſe | das du ſtirbeſt des todes
7vnd alles das deín iſt • Und zu hāt
8bei der nacht ſtund ouf abymele=
9ch vnd rufte allen ſeínen knechtē
10vnd redte alle woꝛt ín ire oꝛen vn̄
11ſie voꝛchten ſich alle gar ſere • Es
12rufte doꝛŭmbe abymelech ouch
13abꝛaam vnd ſprach zu ím • Was
14haſtu vns getan • ̃ Was hab wir
15geſŭndigt ín dich • ̃ wenne du ł
16haſt v̆ber mích gefurt groſe ſv̆nde
17Das du vns nícht ſoldeſt haben
18getan | das haſtu vns getan • vn̄
19aber ous voderte er vnd ſprach •
20Was haſtu geſehn das du dicz -
21haſt getan • ̃ Abꝛaam antwoꝛte
22Ich gedachte mít mír ſelber ſpre
23chende • Es iſt leicht nícht gotis
24voꝛchte ín diſer ſtat • vnd w͛den
25mích voꝛterben v̆mb meín houſ=
26vrowe • Und werlich aber ſie iſt
27meín ſweſter | meínes vaters
28tochter • vnd nícht meíner mut͛
29Und ich hab ſie genomen czu
30eíner houſvrowen • Do aber mich
31ous furte got von dem hous meí=
32nes vaters • Do ſprach ich czu ir •
33Die barmherczicheit die tu mít
34mír • In alle ſtete do wír eín kvmē
35ſo ſprich ich ſei deín bꝛuder • Nu na-
36me doꝛŭmb abymelech ſchaf vnd

SIS

1rínder | vnd meid vnd knechte • v
2vnd gab ſie abꝛaam • Und gab
3ím wider ſaram ſeín houſvrow
4vnd ſprach • Das lant iſt voꝛ euch
5wo dir beheglich ſei do wone • A
6ber zu ſara ſprach er • Sich tou=
7ſent ſilbereíne hab ich gegeben
8deínem bꝛuder | das wirt dir zu -
9eínem ſloyer deíner ougen czu
10allen den die mít dir ſínt • Und wo
11du hín czŭheſt | ſo gedencke das
12du biſt geweſen gevangen • Ab͛
13do abꝛaam bat voꝛ ín do heilte
14got abymelech vnd ſeín houſvr
15owe vnd ſeíne meide • vnd ſie ge
16perten • Wenne got hette vor=
17ſloſſen alle beuche des houſes
18abymelech durch ſaram abꝛaa
19mes houſvrowe • X X I • C • ᵐ
20a   ber vnſer herre beſuchte
21ſaram als er gelobt hett
22vnd erfŭlte als er het geſprochē
23Und ſie enpfieng vnd geperte
24eínen ſvn ín iren alten tagen •
25zu der czeit als ir got voꝛ hette
26geſagt • Und aabꝛam | nante
27den namen ſeínes ſvnes | den
28ím geperte ſara yſaac • Und
29beſneit ín an dem achten tage
30als ím got hette geboten do er
31hundert iar alt was • Wenne ī
32dem alder des vaters wart ge
33poꝛn yſaac • Und ſara ſprach •
34Eín gelechter hat mír got ge
35macht • vnd wer das hŏꝛt der
36wirt lachen mít mír • Und ab͛

GENE

1Nu dorŭmbe gib die hausvrowe
2irem manne, • wenne er ist eín pro-
3phet • vnd er wirt biten vor dich, •
4das du bleibest lebende. • Ist aber,
5das du sie nicht wilt wider geben,
6so wisse, | das du stirbest des todes
7vnd alles das deín ist! • Und zu hant
8bei der nacht stund ouf abymele=
9ch vnd rufte allen seínen knechten
10vnd redte alle wort ín ire oren vnd
11sie vorchten sich alle gar sere. • Es
12rufte dorŭmbe abymelech ouch
13abraam vnd sprach zu ím: • Was
14hastu vns getan? • ̃ Was haben wir
15gesŭndigt ín dich? • ̃ wenne du
16hast v̆ber mích gefurt grose sv̆nde.
17Das du vns nícht soldest haben
18getan, | das hastu vns getan! • vnd
19aber ous voderte er vnd sprach: •
20Was hastu gesehn, das du dicz
21hast getan? • ̃ Abraam antworte:
22Ich gedachte mít mír selber spre-
23chende: • Es ist leicht nícht gotis
24vorchte ín diser stat • vnd werden
25mích vorterben v̆mb meín hous=
26vrowe. • Und werlich aber, sie ist
27meín swester, | meínes vaters
28tochter • vnd nícht meíner muter.
29Und ich hab sie genomen czu
30eíner housvrowen. • Do aber mich
31ous furte got von dem hous meí=
32nes vaters, • Do sprach ich czu ir: •
33Die barmherczicheit die tu mít
34mír: • In alle stete, do wír eín kvmen,
35so sprich, ich sei deín bruder. • Nu na-
36me dorŭmb abymelech schaf vnd

SIS

1rínder | vnd meid vnd knechte •
2vnd gab sie abraam. • Und gab
3ím wider saram seín housvrow
4vnd sprach: • Das lant ist vor euch,
5wo dir beheglich sei, do wone! • A-
6ber zu sara sprach er: • Sich, tou=
7sent silbereíne hab ich gegeben
8deínem bruder. | das wirt dir zu
9eínem sloyer deíner ougen czu
10allen den, die mít dir sínt. • Und wo
11du hín czŭhest, | so gedencke, das
12du bist gewesen gevangen. • Aber
13do abraam bat vor ín, do heilte
14got abymelech vnd seín housvr-
15owe vnd seíne meide • vnd sie ge-
16perten. • Wenne got hette vor=
17slossen alle beuche des houses
18abymelech durch saram, abraa-
19mes housvrowe. • X X I • CAPITULUM
20aber vnser herre besuchte
21saram, als er gelobt hett,
22vnd erfŭlte, als er het gesprochen.
23Und sie enpfieng vnd geperte
24eínen svn ín iren alten tagen •
25zu der czeit, als ir got vor hette
26gesagt. • Und aabram | nante
27den namen seínes svnes, | den
28ím geperte sara, ysaac • Und
29besneit ín an dem achten tage,
30als ím got hette geboten, do er
31hundert iar alt was. • Wenne in
32dem alder des vaters wart ge-
33porn ysaac. • Und sara sprach: •
34Eín gelechter hat mír got ge-
35macht, • vnd wer das hŏrt, der
36wirt lachen mít mír. • Und aber

In der rechten Spalte wurde eine Initiale nicht ausgeführt. Die Maleranweisung "a" ist erhalten.

Für dieses Folio steht keine Beschreibung zur Verfügung.

Für dieses Folio steht keine Beschreibung zur Verfügung.

GENE

1Nu doꝛŭmbe gib die hauſvrowe
2irem manne • wenne er iſt eín pro
3phet • vnd er wirt biten voꝛ dich •
4das du bleibeſt lebende • Iſt aber ł
5das du ſie nicht wilt wider geben
6ſo wiſſe | das du ſtirbeſt des todes
7vnd alles das deín iſt • Und zu hāt
8bei der nacht ſtund ouf abymele=
9ch vnd rufte allen ſeínen knechtē
10vnd redte alle woꝛt ín ire oꝛen vn̄
11ſie voꝛchten ſich alle gar ſere • Es
12rufte doꝛŭmbe abymelech ouch
13abꝛaam vnd ſprach zu ím • Was
14haſtu vns getan • ̃ Was hab wir
15geſŭndigt ín dich • ̃ wenne du ł
16haſt v̆ber mích gefurt groſe ſv̆nde
17Das du vns nícht ſoldeſt haben
18getan | das haſtu vns getan • vn̄
19aber ous voderte er vnd ſprach •
20Was haſtu geſehn das du dicz -
21haſt getan • ̃ Abꝛaam antwoꝛte
22Ich gedachte mít mír ſelber ſpre
23chende • Es iſt leicht nícht gotis
24voꝛchte ín diſer ſtat • vnd w͛den
25mích voꝛterben v̆mb meín houſ=
26vrowe • Und werlich aber ſie iſt
27meín ſweſter | meínes vaters
28tochter • vnd nícht meíner mut͛
29Und ich hab ſie genomen czu
30eíner houſvrowen • Do aber mich
31ous furte got von dem hous meí=
32nes vaters • Do ſprach ich czu ir •
33Die barmherczicheit die tu mít
34mír • In alle ſtete do wír eín kvmē
35ſo ſprich ich ſei deín bꝛuder • Nu na-
36me doꝛŭmb abymelech ſchaf vnd

SIS

1rínder | vnd meid vnd knechte • v
2vnd gab ſie abꝛaam • Und gab
3ím wider ſaram ſeín houſvrow
4vnd ſprach • Das lant iſt voꝛ euch
5wo dir beheglich ſei do wone • A
6ber zu ſara ſprach er • Sich tou=
7ſent ſilbereíne hab ich gegeben
8deínem bꝛuder | das wirt dir zu -
9eínem ſloyer deíner ougen czu
10allen den die mít dir ſínt • Und wo
11du hín czŭheſt | ſo gedencke das
12du biſt geweſen gevangen • Ab͛
13do abꝛaam bat voꝛ ín do heilte
14got abymelech vnd ſeín houſvr
15owe vnd ſeíne meide • vnd ſie ge
16perten • Wenne got hette vor=
17ſloſſen alle beuche des houſes
18abymelech durch ſaram abꝛaa
19mes houſvrowe • X X I • C • ᵐ
20a   ber vnſer herre beſuchte
21ſaram als er gelobt hett
22vnd erfŭlte als er het geſprochē
23Und ſie enpfieng vnd geperte
24eínen ſvn ín iren alten tagen •
25zu der czeit als ir got voꝛ hette
26geſagt • Und aabꝛam | nante
27den namen ſeínes ſvnes | den
28ím geperte ſara yſaac • Und
29beſneit ín an dem achten tage
30als ím got hette geboten do er
31hundert iar alt was • Wenne ī
32dem alder des vaters wart ge
33poꝛn yſaac • Und ſara ſprach •
34Eín gelechter hat mír got ge
35macht • vnd wer das hŏꝛt der
36wirt lachen mít mír • Und ab͛

GENE

1Nu dorŭmbe gib die hausvrowe
2irem manne, • wenne er ist eín pro-
3phet • vnd er wirt biten vor dich, •
4das du bleibest lebende. • Ist aber,
5das du sie nicht wilt wider geben,
6so wisse, | das du stirbest des todes
7vnd alles das deín ist! • Und zu hant
8bei der nacht stund ouf abymele=
9ch vnd rufte allen seínen knechten
10vnd redte alle wort ín ire oren vnd
11sie vorchten sich alle gar sere. • Es
12rufte dorŭmbe abymelech ouch
13abraam vnd sprach zu ím: • Was
14hastu vns getan? • ̃ Was haben wir
15gesŭndigt ín dich? • ̃ wenne du
16hast v̆ber mích gefurt grose sv̆nde.
17Das du vns nícht soldest haben
18getan, | das hastu vns getan! • vnd
19aber ous voderte er vnd sprach: •
20Was hastu gesehn, das du dicz
21hast getan? • ̃ Abraam antworte:
22Ich gedachte mít mír selber spre-
23chende: • Es ist leicht nícht gotis
24vorchte ín diser stat • vnd werden
25mích vorterben v̆mb meín hous=
26vrowe. • Und werlich aber, sie ist
27meín swester, | meínes vaters
28tochter • vnd nícht meíner muter.
29Und ich hab sie genomen czu
30eíner housvrowen. • Do aber mich
31ous furte got von dem hous meí=
32nes vaters, • Do sprach ich czu ir: •
33Die barmherczicheit die tu mít
34mír: • In alle stete, do wír eín kvmen,
35so sprich, ich sei deín bruder. • Nu na-
36me dorŭmb abymelech schaf vnd

SIS

1rínder | vnd meid vnd knechte •
2vnd gab sie abraam. • Und gab
3ím wider saram seín housvrow
4vnd sprach: • Das lant ist vor euch,
5wo dir beheglich sei, do wone! • A-
6ber zu sara sprach er: • Sich, tou=
7sent silbereíne hab ich gegeben
8deínem bruder. | das wirt dir zu
9eínem sloyer deíner ougen czu
10allen den, die mít dir sínt. • Und wo
11du hín czŭhest, | so gedencke, das
12du bist gewesen gevangen. • Aber
13do abraam bat vor ín, do heilte
14got abymelech vnd seín housvr-
15owe vnd seíne meide • vnd sie ge-
16perten. • Wenne got hette vor=
17slossen alle beuche des houses
18abymelech durch saram, abraa-
19mes housvrowe. • X X I • CAPITULUM
20aber vnser herre besuchte
21saram, als er gelobt hett,
22vnd erfŭlte, als er het gesprochen.
23Und sie enpfieng vnd geperte
24eínen svn ín iren alten tagen •
25zu der czeit, als ir got vor hette
26gesagt. • Und aabram | nante
27den namen seínes svnes, | den
28ím geperte sara, ysaac • Und
29besneit ín an dem achten tage,
30als ím got hette geboten, do er
31hundert iar alt was. • Wenne in
32dem alder des vaters wart ge-
33porn ysaac. • Und sara sprach: •
34Eín gelechter hat mír got ge-
35macht, • vnd wer das hŏrt, der
36wirt lachen mít mír. • Und aber

In der rechten Spalte wurde eine Initiale nicht ausgeführt. Die Maleranweisung "a" ist erhalten.

Für dieses Folio steht keine Beschreibung zur Verfügung.

Für dieses Folio steht keine Beschreibung zur Verfügung.
Zitiervorschlag

Die Wenzelsbibel ‒ Digitale Edition und Analyse. Ein Kooperationsprojekt des Fachbereichs Germanistik der Universität Salzburg und der Österreichischen Nationalbibliothek, Version 3.0.0, 2024-05-06. URL: https://edition.onb.ac.at/wenzelsbibel.

Lizenzhinweis

Die Transkriptionen der Wenzelsbibel ist unter CC BY-SA 4.0 verfügbar. Weitere Informationen entnehmen Sie den Lizenzangaben.

LinksInformation

Das Bildmaterial dieser Webseite sind Reproduktionen aus den Sammlungen der Österreichischen Nationalbibliothek.